Τεχνικές παρατήρησης στη μικροσκοπία

Η παρατήρηση Brightfield είναι η απλούστερη τεχνική μικροσκοπίας. Σε αυτό το σύστημα, το φως διέρχεται ή αντανακλάται από το δείγμα, χωρίς καμία αλλαγή, πέραν αυτής που προκαλείται από το ίδιο το δείγμα.

Όλο το φως από το δείγμα και το περιβάλλον συλλέγεται από το φακό για να σχηματίσει μια εικόνα σε ένα πλήρως φωτεινό φόντο. Αυτός ο τύπος παρατήρησης είναι ο καταλληλότερος για δείγματα που βάφονται ή με φυσικές χρωστικές ουσίες και έχουν υψηλή αντίθεση.

Χρησιμοποιείται ευρέως στην παθολογία και στην ιστολογία των φυτών και των ζώων, για την παρατήρηση των τομών λεπτού ιστού, το αντίθετο δείγμα εμφανίζεται σε φωτεινό φόντο. Ωστόσο, δεν είναι πολύ χρήσιμο για την παρατήρηση των ζωντανών κυττάρων.

Η τεχνική παρατήρησης σκοτεινού πεδίου είναι μια τεχνική αντίθεσης, χωρίς άμεσο φως, όπου μόνο το φως που διαχέεται από το δείγμα χρησιμοποιείται για τη διαμόρφωση της εικόνας.

Σε αυτήν την τεχνική, τα δείγματα πρέπει να είναι διαφανή και όχι λεκέ. Το φως του δείγματος πρέπει να ελέγχεται έτσι ώστε το κεντρικό φως να είναι μπλοκαρισμένο. Ο φωτισμός (χάρη στον συμπυκνωτή) σχηματίζει ένα κοίλο κώνο, με μόνο λοξό φως, το οποίο αντανακλά το δείγμα και το περιβάλλον. Η εικόνα σχηματίζεται με ακτίνες φωτός διάσπαρτες από το δείγμα και τη σκηνή, οι οποίες συλλαμβάνονται από τον στόχο.

Είναι μια κατάλληλη τεχνική για την παρατήρηση ζωντανών κυττάρων και οργανισμών. Αυτό συμβαίνει, επειδή η αντίθεση δημιουργείται από έναν φωτεινό οργανισμό σε σκούρο φόντο, επομένως αποκαλύπτουμε φόντο, άκρα και περιγράμματα του οργανισμού. Μία από τις κύριες χρήσεις είναι στην αιματολογία, στα ζωντανά κύτταρα του αίματος.

Η τεχνική αντίθεσης φάσης αντιστοιχεί επίσης σε μια τεχνική παρατήρησης αντίθεσης, ανεξάρτητα από τον πλεονασμό. Αυτό σημαίνει ότι το αποτέλεσμα της εικόνας θα είναι ο καρπός της διέλευσης του φωτός μέσω του δείγματος, συνήθως ζωντανός, και οι διαφορετικοί δείκτες διάθλασης που προκύπτουν από αυτό.

Το φως από έναν λαμπτήρα αλογόνου-βολφραμίου κατευθύνεται μέσω ενός φακού συλλογής και εστιάζεται σε ειδικούς δακτυλίους συμπυκνωτή. Τα μπροστινά κύματα που διέρχονται από τον δακτύλιο φωτίζουν το δείγμα και περνούν απευθείας (ή διαθλάται) μέσω του δείγματος και καθυστερούν από τις βαθμίδες φάσης του δείγματος. Το μη κατευθυνόμενο φως, διαθλαμένο και συλλέγεται από τον φακό, διαχωρίζεται από μια πλάκα φάσης και εστιάζεται στο ενδιάμεσο επίπεδο της εικόνας για να σχηματίσει την τελική εικόνα.

Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται στην παρατήρηση ζωντανών κυττάρων ή στη μελέτη υλικών με πολύ λεπτά φύλλα.

Το μικροσκόπιο φθορισμού βασίζεται στο οποίο τα αντικείμενα φωτίζονται από ακτίνες συγκεκριμένου μήκους κύματος. Η παρατηρούμενη εικόνα είναι το αποτέλεσμα ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που εκπέμπεται από μόρια που έχουν απορροφήσει την πρωτογενή ακτινοβολία και εκπέμπει εκ νέου φως με μεγαλύτερο μήκος κύματος. Εννοώ, ενθουσιάστηκαν. Για να περάσετε μόνο την επιθυμητή δευτερογενή εκπομπή, πρέπει να τοποθετήσετε κατάλληλα φίλτρα κάτω από τον συμπυκνωτή και πάνω από τον στόχο.

Έτσι θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε αυτήν την τεχνική παρατήρησης ως έμμεση, καθώς η παρατήρηση ή το αποτέλεσμα οφείλεται στην αντίδραση ορισμένων μορίων ή κυττάρων σε έναν πρώτο τύπο φωτός ή ακτινοβολίας που έχουν απορροφήσει.

Η μικροσκοπία φθορισμού χρησιμοποιείται για την ανίχνευση ορισμένων ουσιών όπως η βιταμίνη Α ή οι ουσίες με φθοροχρωμία. Επιτρέπει επίσης τον προσδιορισμό της κατανομής ενός μοναδικού είδους μορίου, της ποσότητας και της θέσης του εντός του κυττάρου. Είναι μια πολύ συγκεκριμένη και εξελισσόμενη τεχνική, αλλά ταυτόχρονα χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομοριακή ανάλυση.